Ons reisverslag van vrijdag 6 september 2013

We vertrokken vrijdagmorgen 6 september na een valse start pas om 7.30u uit Grootschermer. Jan Beumer had zich verslapen. We gaan voor het eerst met een aanhanger achter de bus van Anton Nales. In plaats van 8,5 m3 nemen we nu in één rit 20 m3 goederen mee. De week ervoor hebben we samen met Cees Neeft en Cees Bunschoten bus en aanhanger geladen. De eerste dag reden we met mooi weer naar Hotel Dworek (Legnickie Pole, Polen) waar we rond 20.00u arriveerden. Het rijden met de aanhanger gaat prima. ‘s Avonds kwam Jan tot de ontdekking dat hij zijn eigen tas met kleren was vergeten. Dus zijn we de volgende dag in Jaroslaw wat gaan kopen.

Een verrassing: de autobaan is nu tot Tarnow open. Wat weer reistijd scheelt. Zondagmorgen stonden we om 8.15u voor de Poolse grens met voor ons 5 vrachtauto`s, waarvan de laatste nogal wat moeite had met het wegen, dit kostte ons al met al 1 uur extra wachten. Met de Oekraïense grens mee, reden we om 14.45u Oekraïne in. Om 21.00u arriveerden we in Gorodok bij pastor Ktatz. Onderweg waren er veel politiecontroles, waarbij Jan Beumer nog een fikse bekeuring opliep.

Ktatz vertelde ‘s avonds dat pastor Vasyl de volgende morgen om 9.00u bij het ontbijt zou zijn en dat klopte. Om 10.00u reden we, na het ontbijt, richting Kamenets-Podolsky naar de douane. Een prachtige rit bij mooi weer. Jan zat bij de pastor in een 24 jaar oude Volvo en ik had een kennis mee die uiteindelijk heel slecht de weg wist. Bijzonder was het feit dat de douane bij de grens ons gaf te verstaan dat we ons bij de douane in Chmelnytsky moesten melden, maar beide pastors zeiden al dat we naar Kamenets-Podolsky gingen. Die waren “makkelijker” en dat hebben we ervaren! We reden om 11.30u het douaneterrein op en 1,5 uur later waren we al weer onderweg naar onze eindbestemming Chemeriwits. Eerst hebben we onderweg nog met de pastor het oude prachtige centrum van Kamenets-Podolsky bezocht.

In Chemeriwits hebben we eerst samen in een restaurant gegeten. Daarna hadden we een gesprek bij de burgemeester met een tolk (onderwijzeres), de krant en de douane erbij. Daarna reden we, net buiten de stad, naar een oude Kolchoze (een collectieve boerderij ten tijde van de Sovjet-Unie), waar we hebben gelost. Pastor Vasyl was ontzettend blij met alle spullen en wil ons binnenkort een nieuwe lijst sturen. Het incontinentie materiaal geeft hij allemaal aan pastor Ktatz, die een bejaardenhuis bij zijn kerk heeft. Graag zou pastor Vasyl schoolmeubilair willen ontvangen. Dus een verzoek aan een ieder om hier allemaal naar uitkijken? Om 18.00u kregen we ter plaatse op de documenten de benodigde stempels.