Ons reisverslag september 2018

Reisverslag eind september 2018
22 september om 06.30 u. zijn we uit De Rijp vertrokken richting Mogoliv Podolskyi, ons uiteindelijke reisdoel voor dit transport. Dit maal gaat ook een vrachtauto van de Boer transport mee en daar rijden Jan Jaap de Boer en vader Jaap de Boer op. De “eigen”combinaties worden bemand door Dirk Jan van Hoorn en Jan Pilkes en Peter Bommer en Jan Kaptein. Het was mooi weer en er stond weinig wind, dus prima om te rijden. Bij De Lutte hebben we volgetankt, als gebruikelijk, en vervolgens de grens over en Duitsland in. Om ongeveer 1800 u. waren we bij de Poolse grens en een uur later in Zgorzelec, waar we wat gegeten hebben en ons bed hebben opgezocht.
23 september een mooie reis dwars door Polen, met goede wegen en na ongeveer 640 km. ingecheckt in ons vaste hotelletje in Jaroslaw.
24 september zijn we om 7.30 u. uit Jaroslav vertrokken en kwamen we om 8.15 u. bij de Poolse grens aan. Dat vergde 2 en een half uur, vervolgens 110 meter rijden naar de volgende uitdaging, de Oekraiense grens. Aanvankelijk ging dat voorspoedig, totdat bleek dat er een reisdocument ontbrak. Het is goed dat Jan Pilkes de taal enigszins meester is anders hadden we er nu vermoedelijk nog gestaan. Uiteindelijk is het ontbrekende document door de firma De Boer Transport via de mail aangeleverd. Dat kostte zeker een uur en een kleine boete extra. Om 14.45 u. plaatselijke tijd (Midden Europese-tijd = een uur later dan bij ons) zijn we aan de laatste 550 kilometer begonnen. Na een 200 kilometer ongeveer kon de Peugeot een serieus gat in de weg niet meer ontwijken en sloeg de motor af, de display gaf een storing in de brandstoftoevoer aan en de alarmlichten waren geactiveerd en konden niet meer worden uitgedaan. Motorisch leek verder alles in orde dus zijn we toch maar doorgereden met knipperende alarmlichten. Ongeveer 60 km. voor het einddoel van die dag kreeg de grote aanhanger een klapband. Om 1 uur ’s nachts, in het pikdonker hebben we met hulp van een Oekraiense vrachtauto chauffeur de band verwisseld. Om 3 uur ’s nachts uiteindelijk ons doel bereikt. Bij de pastoor stond een gedekte tafel klaar om ons toch nog van een maaltijd te voorzien.
25 september hebben we, op verzoek van de pastoor, de wagens naar het douaneterrein gebracht. Dit terrein is gelegen naast de pastorie, waar we verbleven en wij zijn daarna, om de tijd te doden naar de markt in het stadje gegaan. Op die markt is werkelijk van alles te koop van wortels tot waterkokers en pistolen met munitie. Die middag hebben we een wandeling naar Moldavie gemaakt, wat neerkwam op een wandeling van een kwartier. Een lange brug over de rivier de Dnjester en je was er. ’s Avonds op tijd naar bed.
Op 26 september zou er gelost gaan worden, maar dat ging niet zomaar. Ambtenarij ten top, na het middaguur en de lunch nog geen groen licht en pas om 15.30 u. mocht alleen de grote vrachtauto van De Boer worden gelost. Dat ging met behulp van 20 vrijwilligers die door de pastoor waren geregeld prima maar de andere combinaties mochten pas de volgende dag worden gelost.
Om ongeveer 09.00 u. op 27 september mochten de beide andere combinaties van het douane-terrein af om te worden gelost. Met behulp van ongeveer 10 plaatselijke vrijwilligers ging ook dat weer prima en 11 uur was de klus geklaard. Na de koffie zijn we toen aan onze geplande trip naar de havenstad Odessa begonnen. We hebben die reis van zo’n 500 km in een 9-persoons VW-busje gemaakt en kwamen ’s avonds om 19.30 u. in Odessa aan en hebben de nacht in een klooster bij pastoor Stanislaw doorgebracht na een avondwandeling.
Op 28 september zijn we op tijd de stad in gegaan naar een prachtige orthodoxe kerk waar een dienst bezig was. Verder hebben we door de stad gewandeld naar de “Potemkin steps”, een enorme trap van 192 treden. Vervolgens naar het Opera gebouw, een werkelijk schitterend gebouw dat ook ’s avonds mooi is verlicht. We zijn daarna nog door de havens aan de Zwarte Zee gereden en om 12 uur weer terug naar Mogoliv Podolkyi gegaan.
Op 29 september hebben we de pastoor om 06.15 u. verlaten en de terugreis aanvaard. De Peugeot was weer gerepareerd en na 540 km. kwamen we bij de Oekraiense grens waar een file van ongeveer 5 kilometer vrachtauto’s stond, die wij gelukkig voorbij mochten rijden De reis en de grenspassage kostte ons 13 uur.
Op 30 september van Jaroslaw naar de Duitse grens ongeveer 660 km. gereden met een flinke file als gevolg van een kop-staart botsing, waardoor we deze dag 10 uur onderweg waren.
Laatste reisdag 1 oktober 900 km. verreden en om 20.00 u. weer in De Rijp aangekomen.
In 10 dagen ruim 5000 kilometer gereden met een fijne ploeg, al met al een mooie reis!
 
Jan Kaptein
 
 
 
 
 
 

Over ons

Onze stichting kan alleen dan functioneren als er voldoende geld beschikbaar is om transporten naar Oekraïne te blijven organiseren. Denk bijvoorbeeld aan benzine, tolgelden, invoerrechten. Soms kopen we bepaalde goederen ter plaatse om ook de lokale ondernemers te ondersteunen.

Laatste Reisverhalen